Το Studio 54, μια από τις πιο θρυλικές ντίσκο όλων των εποχών, υπήρξε απόλυτο στέκι για τους διάσημους που μεσουρανούσαν στα ‘70s και ‘80s, για τους φιλόδοξους «nobodies» αλλά και για τους απλούς ανθρώπους, που ήθελαν να γευτούν βραδιές μακριά από τα καθιερωμένα.
Οι δύο νέοι, τότε, Steven Rubell και Ian Schrager, ένιωσαν τον παλμό της εποχής και τόλμησαν να αλλάξουν τα δεδομένα της νυχτερινής διασκέδασης, μια για πάντα. Ακόμα και σήμερα, που τίποτα δεν θυμίζει εκείνα τα χρόνια, το οίκημα αναφέρεται συχνά ως Studio 54, μόνο που τώρα είναι μια κοινότητα που συγκεντρώνει πολλούς ανθρώπους με ποικίλα ενδιαφέροντα. Στεγάζει θέατρο, γραφεία, αλλά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπως το Mandl School, και το Allied Health College.Ένα γεύμα γνωριμίας, μαζί με τους Andy Warhol, Halston, και Calvin Klein ήταν η αρχή μιας χρυσής εποχής. Οι δύο επιχειρηματίες ξεκίνησαν από την προώθηση άλλων clubs, μέχρι την άνοιξη του 1977, όπου το Studio 54, στο 54th Street του Μανχάταν, ήταν έτοιμο για να ταράξει τα νερά της νυχτερινής ζωής στη Νέα Υόρκη. Από την πρώτη στιγμή που οι δύο επιχειρηματίες μπήκαν στο χώρο, τον λάτρεψαν και σε μια εβδομάδα τον είχαν κιόλας νοικιάσει.
Οι συνιδιοκτήτες του Studio 54, Rubell και Schrager, ήταν δύο εξίσου εύστροφοι επιχειρηματίες, αλλά και πολύ διαφορετικοί ως άνθρωποι. Ο πρώτος ήταν πιο εξωστρεφής και κοινωνικός, ενώ ο δεύτερος πάντα διακριτικός και χαμηλών τόνων. Ο Rubell έγινε ευρέως γνωστός, για τον τρόπο επιλογής ατόμων από την πόρτα του club. Κάθε βράδυ έβγαινε για να «ψαρέψει» τους τυχερούς hand-selecting guests μέσα από το πάντοτε τεράστιο πλήθος, που συνωστιζόταν απ’ έξω και ήταν μια μίξη από άσημους clubbers και γνωστές προσωπικότητες.
Το Studio 54 ήταν ο ναός της ηδονής και της έκφρασης των μυστικών αδυναμιών όσων περνούσαν από εκεί. Τα μπαλκόνια του club ήταν γνωστά σημεία σεξουαλικών συνευρέσεων, ενώ η χρήση ναρκωτικών ήταν αχαλίνωτη. Στην πίστα του χορού ήταν σχεδιασμένη μια απεικόνιση ενός ανθρώπου στο φεγγάρι που τον περιέβαλε ένα κινούμενο κουτάλι κοκαΐνης. Πολλοί θυμούνται τις μοναδικές «Κυριακές στο Studio», που παρουσίαζε ο Michael Fesco.Υπεύθυνος για τον σχεδιασμό ήταν ο Robert Isabell. Αυτός είχε ετοιμάσει τέσσερις τόνους χρυσόσκονης για το αξέχαστο, μεγάλο πάρτι που θα γινόταν μια Παραμονή Πρωτοχρονιάς στο club. Ο ιδιοκτήτης Ian Schrager, περιέγραψε την ατμόσφαιρα ως την απόλυτη αίσθηση της μαγείας, κάτι σαν να περπατάς πάνω σε αστερόσκονη, με το glitter να είναι τόσο, ώστε, όσοι είχαν βρεθεί εκεί την βραδιά εκείνη να βρίσκουν χρυσόσκονη στα ρούχα ή στα σπίτια τους, ακόμα και μήνες αργότερα.Ο λονδρέζος δημοσιογράφος Keith Barker-Main, δεν θα ξεχάσει ποτέ την πρώτη φορά που πάτησε στο Studio 54. Ανήλικος ακόμα, στεκόταν νευρικά στο πίσω μέρος του πλήθους, υποκρινόμενος ότι δεν τον ενδιέφερε και πολύ αν θα κατάφερνε να μπει. Φορούσε μια μαύρη, ψαλιδισμένη μπλούζα με ένα λογότυπο που έγραφε «Fuck Studio 54!». Αυτή η μπλούζα ήταν η αφορμή για να τον πιάσει αμέσως το μάτι του Rubell. Το αποτέλεσμα ήταν να κερδίσει την ιδιότητα μέλους στο club, για πάντα και μάλιστα από τον ιδιοκτήτη, ο οποίος μάλλον εντυπωσιάστηκε από το θράσος του μικρού.
Τον Δεκέμβριο του 1978, από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του, το Studio 54, είχε κερδίσει 7 εκατομμύρια δολάρια,. Ο Rubell, μίλησε σε εφημερίδες, της Νέας Υόρκης, για αυτή την επιτυχία, κάνοντας την χαρακτηριστική δήλωση: «Μόνο η μαφία έβγαλε περισσότερα χρήματα». Από εκείνη τη στιγμή και πολύ σύντομα, το Studio δέχτηκε επιθέσεις και οι Rubell και Schrager συνελήφθησαν για κλοπή 2.5 εκατομμυρίων δολαρίων. Μετά τις συλλήψεις, ο Rubell κατηγόρησε τον Hamilton Jordan, προϊστάμενο του προσωπικού του Λευκού Οίκου, του Jimmy Carter, για λήψη κοκαΐνης στο υπόγειο του club. Μια μεγάλη επιτροπή συναντήθηκε 19 φορές και πήρε συνέντευξη από 33 μάρτυρες πριν καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι η κατάθεση του Rubell δεν ήταν αρκετά αξιόπιστη για να υποβληθούν μηνύσεις. Στις 4 Φεβρουαρίου του 1980 το club έκλεισε δίνοντας αποχαιρετιστήριο πάρτι, με τίτλο «Το τέλος των σύγχρονων Γομόρρων».
Μετά το κλείσιμο του Studio 54, η κοκαΐνη και τα χρήματα βρέθηκαν στους τοίχους του club και οι Schrager και Rubell ένοχοι και 13 μήνες στην φυλακή…
Ωστόσο άλλαξαν για πάντα την παγκόσμια ιστορία της νυχτερινής ζωής.