Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ ήταν ένας από τους πιο γνωστούς υπέρμαχους της μη βίαιης κοινωνικής αλλαγής του εικοστού αιώνα. Ο Κινγκ γεννήθηκε στην Ατλάντα της Τζόρτζια και η εξαιρετική ρητορική του δεινότητα καθώς και το προσωπικό του θάρρος τράβηξαν για πρώτη φορά την προσοχή της χώρας το 1955, όταν ο ίδιος μαζί με άλλους ακτιβιστές πολιτικών δικαιωμάτων συνελήφθησαν στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, όπου έκαναν μποϊκοτάζ εναντίον μιας εταιρείας συγκοινωνιών που απαιτούσε από τους έγχρωμους επιβάτες της να παραχωρούν τις θέσεις τους στους λευκούς και οι ίδιοι να στέκονται όρθιοι ή να κάθονται στο πίσω μέρος του λεωφορείου.
Κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας ο Κινγκ έγραφε, έδινε διαλέξεις και οργάνωνε μη βίαιες διαμαρτυρίες και μαζικές διαδηλώσεις για να τραβήξει την προσοχή σχετικά με τις φυλετικές διακρίσεις και για να απαιτήσει τη θέσπιση νομοθεσίας πολιτικών δικαιωμάτων για την προστασία των δικαιωμάτων των Αφροαμερικανών. Το 1963 στο Μπέρμιγχαμ της Αλαμπάμα ο Κινγκ ηγήθηκε μαζικών ειρηνικών διαδηλώσεων, τις οποίες οι λευκοί αστυνομικοί αντιμετώπισαν διά της βίας, με αστυνομικούς σκύλους και πυροσβεστικές αντλίες, δημιουργώντας έτσι διαμάχες που κατέληξαν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων σε όλο τον κόσμο. Οι μαζικές διαμαρτυρίες που ακολούθησαν σε πολλές κοινότητες κορυφώθηκαν με μια πορεία προς την Ουάσιγκτον που αριθμούσε περισσότερα από 250.000 άτομα που διαμαρτύρονταν.
Έχοντας εξασφαλίσει ένα ισχυρό βήμα στο Νότο, συζητεί με τους μαύρους για τα πολιτικά τους δικαιώματα, ακολουθεί την πολιτική τής ενεργού μη βίας, διοργανώνοντας καθιστικές διαδηλώσεις και πορείες διαμαρτυρίας, συναντά ξένους ηγέτες, δίνει πύρινους λόγους (εκείνο το θεόπνευστο «Έχω ένα όνειρο» στη διάρκεια μιας ειρηνικής «διαφυλετικής» συγκέντρωσης στην Ουάσιγκτον στις 28 Αυγούστου 1963 θα μείνει στην Ιστορία), διακηρύσσει ότι «έχει φθάσει η κατάλληλη στιγμή που μια συντονισμένη εξόρμηση εναντίον της αδικίας θα μπορούσε να αποφέρει μεγάλα και χειροπιαστά οφέλη».
Το σχέδιό του για μία «Πορεία των Φτωχών προς την Ουάσιγκτον», διακόπηκε την άνοιξη του 1968 από ένα ταξίδι του στο Μέμφις του Τενεσί για την υποστήριξη μιας απεργίας εργαζομένων στα νοσοκομεία. Στις 4 Απρίλη του 1968, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ δολοφονήθηκε σε ηλικία 39 ετών από ένα λευκό ελεύθερο σκοπευτή, ενώ στεκόταν στο μπαλκόνι του μοτέλ, στο οποίο είχε καταλύσει με τους στενούς συνεργάτες του. Στις 10 Μαρτίου του 1969 ο δολοφόνος του Τζέιμς Ιρλ Ρέι ομολόγησε και καταδικάστηκε σε 99 ετών ειρκτή.
Οραματίστηκε έναν κόσμο όπου δε θα υπάρχουν φυλετικές διακρίσεις. Το κίνημα που ενέπνευσε ο Κινγκ ήταν τόσο δυνατό, ώστε το 1964 το Κογκρέσο θέσπισε τον Νόμο περί Πολιτικών Δικαιωμάτων, την ίδια χρονιά που ο Κινγκ τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Ο Κινγκ αποτελεί πρότυπο του κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων και μετά θάνατον του απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας. Η ζωή και το έργο του συμβολίζουν την αναζήτηση της ισότητας και την κατάργηση των διακρίσεων, τα οποία αποτελούν την ουσία του αμερικανικού –αλλά και του παγκόσμιου– ονείρου.
Σχεδόν έναν αιώνα μετά τη γέννησή του αξίζει να ανατρέξουμε σε μερικές από τις αξίες που δίδαξε με αυταπάρνηση, σε έναν αγώνα να εμπνεύσει τη δικαιοσύνη σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη.
Μερικές αντιπροσωπευτικές φράσεις του Martin Luther King είναι οι ακόλουθες:
– Μπορείς να σκοτώσεις τον οραματιστή αλλά δεν μπορείς να σκοτώσεις το όραμα.
– Η ζωή τελειώνει στο σημείο που αρχίζουμε να σιωπούμε για τα σημαντικά.
– Στη ζωή, η ποιότητα μετράει περισσότερο από τη διάρκεια.
– Μην αφήσεις κανέναν να σε σύρει τόσο χαμηλά που να τον μισήσεις.
– Το κουράγιο είναι η δύναμη του μυαλού να ξεπεράσει τον φόβο.
– Πάντα είναι η σωστή στιγμή να κάνεις το σωστό.
– Ένα δικαίωμα που καθυστέρησε είναι ένα δικαίωμα που στερήθηκε.
– Πολιτισμός και βία είναι αντίθετες έννοιες.
– Η υποχρέωσή μου είναι να κάνω το σωστό, τα υπόλοιπα είναι στα χέρια του Θεού.
– Η αγάπη είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να μετατρέψει έναν εχθρό σε φίλο.