Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό όταν ταινίες με πολύ μικρός κόστος παραγωγής καταφέρνουν, όχι απλά να κάνουν μια τεράστια εισπρακτική επιτυχία αλλά καταφέρνουν να γίνουν γνωστές σε ολόκληρο τον κόσμο και η φήμη τους να τις ακολουθεί ακόμα και με το πέρασμα των δεκαετιών σαν να ήταν σύγχρονες. Μια τέτοια ταινία είναι και το “Saturday Night Fever” που στις 14 Δεκεμβριου του 1977 κάνει πρεμιέρα στους κινηματογραφους της Αμερικής. Η ταινία εκείνη μέσω της οποίας, αναδείχτηκε στο τέλος των 70’s ο Travolta, η μουσική και ο χορός της Disco αλλά και η κουλτούρα και η αντίληψη η οποία συνόδευε τους υποστηρικτές της καθώς και τους πολέμιούς της. Μπορεί η ταινία να μην είναι το “Επαναστάτης Χωρίς Αιτία” όμως αν τη συγκρίνουμε με το “Grease”, σαφέστατα έχει πιο επαναστατικό και προκλητικό ύφος.Ήταν λοιπόν ο παραγωγός Robert Stigwood που αποφάσισε πρώτος να πάρει το ρίσκο με το να δημιουργήσει για την μεγάλη οθόνη μια ταινία η οποία θα αναδείκνυε ένα περιθωριακό είδος μουσικής, χορού, διασκέδασης κι έκφρασης, το οποίο κυρίως και μέχρι τα μέσα του ’70 ακολουθούσαν οι αφροαμερικανοί και οι ομοφυλόφιλοι, οι οποίοι και ήταν εκείνοι που σύχναζαν στις ντισκοτέκ. Ο Stigwood δεν φοβήθηκε μπροστά στις πιθανές αντιδράσεις θέλοντας με τον δικό του τρόπο να αποτυπώσει στο κινηματογραφικό πανί τον τρόπο ψυχαγωγίας της νεολαίας της εποχής, η οποία περνούσε σε ένα νέο στάδιο. Ο 19χρονος Tony Μanero ζει για το σαββατοκύριακο όπου είναι ο βασιλιάς της Disco που παρά τις επιδέξιες χορευτικές του κινήσεις , μακριά από την πίστα η ζωή του είναι ανιαρή και δύσκολη.Μόνο όταν αναλαμβάνει να εκπαιδεύσει την Stephanie στον χορό, αλλάζουν τα πράγματα αλλά κι αυτό δεν μπορεί να αποτρέψει την τραγική διάσταση των ζωών τους. Ο John Travolta αναδείχτηκε μέσα σε μια νύχτα σε κορυφαίο star χάρη στην ταινία αυτή, σε συνδυασμό πάντα με το πακέτο που είχε να προσφέρει.

Αναμφίβολα η μουσική των Bee Gees χαρακτήρισε την ταινία, όσο χαρακτήρισε το άσπρο κοστούμι και το περίεργο, σήμερα πάντα, μαλλί τον Travolta. Όλοι μας έχουμε λικνιστεί στις άκρως χορευτικές μελωδίες τους, πολύ περισσότερο εκείνοι που είχαν την χαρά να προλάβουν ζωντανές ακόμα τις ντισκοτέκ, έστω και αν η εποχή πλησίαζε την κόντρα με τα ροκάδικα. Το γεγονός ότι ο εν λόγω δίσκος ανέβηκε στο νούμερο ένα των charts και δεν έλεγε να πέσει και είναι μέχρι και σήμερα το πιο εμπορικό soundtrack όλων των εποχών, αποδεικνύει την διαχρονικότητά του αλλά και την αντοχή του, έστω και αν η Disco δεν είναι της εποχής ωστόσο, δεν παύει ποτέ να είναι μόδα με τον τρόπο της.

Ήταν 11 η ώρα το βράδυ της ογδόης Δεκεμβρίου του 1980, όταν ο Lennon επέστρεφε στο σπίτι του έχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του Υοκο Οno, έπειτα από την ηχογράφηση των τραγουδιών Walking on Thin Ice και It Happened για τον επόμενο δίσκο του. Έξω από το σπίτι του, ένα διαμέρισμα του κτιρίου Dakota σε δυτική συνοικία του Manhattan και απέναντι από το Central Park, η μοίρα του επιφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη. Εκεί, τον περίμενε ο Mark Chapman, που έμελλε να μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που δολοφόνησε τον θρυλικό Lennon κι έκανε το αίμα των απανταχού φαν να παγώσει. Ο Chapman τον πυροβόλησε πολλές φορές στην πλάτη (υπήρξαν μαρτυρίες που έκαναν λόγο για έξι πυροβολισμούς), τραυματίζοντάς τον θανάσιμα. Ο Lennon μεταφέρθηκε αιμόφυρτος στο νοσοκομείο , Roosevelt όπου λίγα λεπτά αργότερα επιβεβαιώθηκε ο θάνατός του. Σύμφωνα με την αυτοψία, οι σφαίρες προκάλεσαν εσωτερική αιμορραγία, αλλά μία ήταν η θανάσιμη που διαπέρασε την αορτή του.Ο Lennon του συγκροτήματος The Beatles είχε πρώτα κατακτήσει τον κόσμο με τα τραγούδια και τα μηνύματά του που μιλούσαν για ειρήνη και αγάπη, όταν έσβησε σε ηλικία μόλις 40 ετών. Η ζωή τον έκανε μοναδικό, ο θάνατος τον έκανε θρύλο.

Πολλά τα σενάρια για το θάνατο του θρυλικού μέλους των Beatles. Αρκετοί μιλούν για προσχεδιασμένο έγκλημα, ενώ άλλοι κάνουν λόγο για ψυχωτικό θαυμαστή. Ο Mark Chapman, που νωρίτερα την ημέρα της δολοφονίας είχε αποσπάσει αυτόγραφο από τον τραγουδιστή, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.Σε ψυχιάτρους του δικαστηρίου διηγήθηκε πως «κακά πνεύματα» τον παρότρυναν να δολοφονήσει τον Lennon ενώ το 2004 ομολόγησε επίσης πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική του ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, αισθανόμενος πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος.

Στις 12 Δεκεμβριου του 1915 γεννιέται ο Frank Sinatra στο New Jersey. Όπως και οι περισσότεροι τραγουδιστές που εμφανίστηκαν στο swing, ο Sinatra δοκίμασε την φωνητική του ικανότητα μπροστά σε ορχήστρα, περιοδεύοντας με τους Harry James και Tommy Dorsey. Πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι τραγουδιστές συνήθως χρησιμοποιούνταν απλά για να πλαισιώνουν τις μπάντες και όχι το αντίστροφο. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, ήταν πολύ δαπανηρό να περιοδεύουν ολόκληρες ορχήστρες στο δρόμο,κάτι που ο Sinatra εκείνη την εποχή σχεδόν εκμεταλλεύτηκε.’Οπως είχε δηλώσει ο Charles Pignone, Αντιπρόεδρος της Frank Sinatra Enterprises, Ο Frank συνέβαλε στη σφαγή των μεγάλων συγκροτημάτων..Ωστόσο το τραγούδι ‘The best is yet to come’’, γράφτηκε απο τους Cy Coleman και Carolyn Leigh ,για τον Tony Bennett, ο οποίος το παρουσίασε στο άλμπουμ του 1962 με τίτλο ”I Left My Heart in San Fransico” .

Η εκτέλεση του Sinatra βέβαια ήταν αυτή που το έκανε δημοφιλές το 1964 και ήταν μια συνεργασία με την ορχήστρα του Count Basie με μαεστρο τον Quincy Jones. Αυτό ήταν το τελευταίο τραγούδι που ο Frank Sinatra θα τραγουδούσε live και αυτή η παράσταση έλαβε χώρα στις 25 Φεβρουαρίου του 1995, την τελευταία ημέρα του Frank Sinatra Desert Classic Golf Tournament. Τρία χρόνια αργότερα, πέθανε από καρδιακή προσβολή και η φράση ‘The best is yet to come’’ χαράχτηκε στον τάφο του. Η μουσική του κληρονομιά άφησε πίσω της, 59 studio album, 2 live album και 297 singles.

Παρόλο που η καριέρα του είχε πολλά σκαμπανεβάσματα, έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα και ένας από τους πλέον αναγνωρίσιμους καλλιτέχνες όλων των εποχών.

Μετά την επιτυχία του τραγουδιού “Blue on Blue“ που έφτασε στο νο 3 στα μέσα του 1963, ο Bobby Vinton αποφάσισε να ηχογραφήσει ένα άλμπουμ των “Blue” τραγουδιών oπως “Blue Moon”, “Blue Hawaii” και “Am I Blue” Και τελικά το κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1963 με τίτλο Blue οn Blue.

Η ιστορία ξεκινάει μια μέρα που ο Bobby καθώς έπαιζε μουσική στο Nashville, έλαβε δώρο ένα αντίγραφο του “Blue Velvet”, κομμάτι το οποίο το 1951, ήταν το τελευταίο μεγάλο hit για τον Tony Bennett. Το τραγούδι ταιριάζει πολύ καλά με το πλάνο του Bobby Vinton, καθώς κάθε τραγούδι στο άλμπουμ είχε ” blue” στον τίτλο.To Βlue Velvet το ηχογράφησε σε δύο μόνο προσπάθειες αλλά δεν εντυπωσιάστηκε από την ηχογράφηση.Ωστόσο η Epic Records το κυκλοφόρησε αμέσως ως απάντηση στη ζήτηση του κόσμου και η ηχογράφηση θεωρήθηκε και η οριστική εκτέλεση.Το τραγούδι γράφτηκε αρχικά απο τους Bernie Wayne και Lee Morris και είχε ήδη ηχογραφηθεί και απο τους Clovers το 1955. Το 1986 ηταν το soundtracκ της ταινίας Blue Velvet σε σκηνοθεσία του David Lynch. Χρησιμοποιήθηκε σε μια φρικτή σκηνή όπου ένα ανθρώπινο αυτί, είχε κοπεί από το κεφάλι κάποιου. Η ταινία έφερε το τραγούδι σε καινούργιο κοινό, αν και από τότε συσχετίστηκε με ένα κομμένο αυτί!! Μια καταπληκτική σύμπτωση είναι πως κατά την επανέκδοση του το 1990, κορυφώθηκε στο νο 2 των charts δίπλα απο το Black Velvet της Alannah Myles.

To Like A Prayer ήταν το πρώτο τραγούδι απο star παγκόσμιας φήμης ,που χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε διαφημιση προ’ι’όντος, πριν αυτό κυκλοφορήσει σε δισκοπωλεία ή ραδιοφωνικούς σταθμούς. Η Pepsi Cola υπέγραψε με τη Madonna μια συμφωνία ύψους 5 εκατομμυρίων δολαρίων, η οποία θα περιλάμβανε μια διαφήμιση δύο λεπτών και σε αυτή θα έκανε το ντεμπούτο του το τραγουδι Like a prayer. Η διαφήμιση λεγοταν “Make A Wish”, και δείχνει τη Madonna να παρακολουθεί τον εαυτό της,  σε ηλικία 8 χρονών και φυσικα να πίνει Pepsi. H διαφήμιση προωθήθηκε σε βίντεο 30 δευτερολέπτων κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης βραβείων Grammy, στις 22 Φεβρουαρίου του 1989 και στη συνέχεια, στις 2 Μαρτίου , προβλήθηκε για πρώτη φορα στην τηλεόραση σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Αμερικής, όπου εμφανίστηκε στο ‘‘The Cosby Show’‘. 250 εκατομμύρια θεατές είδαν τη διαφήμιση και η Pepsi ήταν μαλλον προφανως, η επιλογή της τότε νέας γενιάς, όπως απέδειξε η σχέση της νωρίτερα σε συνεργασίες με Whitney Houston και Michael Jackson και πλέον με τη Madonna. Το διαφημιστικό ήταν σαφέστατα έξυπνο και αθώο σεναριακά. Το τραγούδι κυκλοφόρησε την επόμενη μέρα και έπαιξε άμεσα σε ολους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς του πλανήτη. Φυσικά μπήκε αμέσως και στο MTV  αλλά αντί να δημιουργηθεί ένα βίντεο που θα ήταν ”μια προέκταση” της διαφήμισης της Pepsi, η Madonna ως δαιμόνια  στη showbiz, έκανε πάλι τη διαφορά.Αντί για το 8χρονο κορίτσι σε πάρτυ γενεθλίων που έπαιζε στη διαφημιση, την βλέπουμε να γίνεται μάρτυρας ενός βάναυσου εγκλήματος και καταφεύγει σε μια εκκλησία.Μοιράζεται ένα διαφυλετικό φιλί, παίρνοντας στίγματα στα χέρια της και χορεύει μπροστά σε σταυρους που καίγονται. Προβλέψιμα για την εποχή, οι εκκλησίες,οι συντηρητικοί της Αμερικής και το Βατικανό καταδίκασαν το βίντεο και η Pepsi αντιμετώπισε αυτόματα μποϊκοτάζ, αποσύρωντας και το αρχικό διαφημιστικό. Φυσικά η Madonna και το MTV ήταν οι μεγάλοι νικητές:            Το ΜTV μπορούσε να παίζει το Like a Prayer για πάντα,χωρίς την Pepsi και η Madonna κράτησε τα 5 εκατομμύρια δολλάρια της Pepsi άσχετα αν είχαν συμφωνήσει να κάνουν άλλα 2 διαφημιστικά(που δεν έγιναν ποτέ).

Δείτε τη διαφήμιση εδω:

Η Pamala Stanley ,γεννημένη στις 16 Ιουλίου του 1952, είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια της disco από τη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβανίας .Έχει σημειώσει πολλές χορευτικες επιτυχίες από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και ειναι η αδελφή του συνθετη James Lee Stanley. Μετά την επιτυχία της το 1983, η Stanley υπεγραψε με την TSR Records και αυτο την οδήγησε το 1984 στη μεγάλη της επιτυχία με τιτλο “Coming Out Of Hiding”, που έγραψε επίσης μαζι τον αδελφό της.

Το single μετά από δεκατέσσερις εβδομάδες στα charts, έφτασε στο νο 4 στα Billboard Dance Charts.Αξιζει να σημειωθεί οτι το κομμάτι αυτό στην Ελλάδα το έχουμε ακούσει στην ταινία ‘Έλα ν’ αγαπηθούμε Darling”του 1984, με πρωταγωνιστή τον Στάθη Ψάλτη, και στη σκηνή που είναι γυρισμένη σε Discotheque της Ύδρας, υποτίθεται οτι το τραγουδούσε σε playback, η ηθοποιός Ρένα Παγκράτη. Σε δεκάδες σχόλια στο Υoutube οι μισοί σχολιαστές αναφέρουν οτι είναι όντως της Ρένας και οι άλλοι μισοί οτι είναι της Pamala Stanley. Το φοβερο είναι οτι η εκτέλεση που παίζει στην ταινία ειναι σίγουρα της Pamala Stanley, αλλά ο μουσικός διευθυντής της ταινίας Γιώργος Θεοδοσιάδης, έχοντας αυξήσει τότε, την ταχύτητα του κομματιού ,ειδικα στο ρεφραίν η φωνη μοιάζει εκπληκτικά  με το φωνητικό ”γρέντζο” της Ρένας  Παγκράτη!

Ο Barry White, γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου του 1944 και πέθανε 4 Ιουλίου του 2003.Ηταν συνθέτης, παραγωγός, τραγουδοποιός και τραγουδιστής, γνωστός για την μπασοβαρύτονη φωνή του. Νικητής τρεις φορές των μουσικών βραβείων Grammy, με την καριέρα του να φτάνει στο απόγειο στα μέσα του 1970, έφθασε τα 106 χρυσά άλμπουμ εκ των οποίων τα 40 έγιναν πλατινένια.

Αν και γεννήθηκε στο Γκάλβεστον του Τέξας, μεγάλωσε στις γειτονιές υψηλής εγκληματικότητας του κεντρικού Λος Άντζελες, ακούγοντας την συλλογή δίσκων κλασικής μουσικής της μητέρας του.Εκεί, ο αδελφός του σκοτώθηκε σε σύγκρουση με αντίπαλη συμμορία ο Barry σε ηλικία 17 χρονών πήγε στη φυλακή για κλοπή ελαστικών ενός αυτοκινήτου.Στην φυλακή άκουγε το τραγούδι του Elvis Presley ,’‘It’s Now or Never” στο ραδιόφωνο, εμπειρία που αργότερα άλλαξε τη ζωή του.

Μετά την αποφυλάκισή του ξεκινά την μουσική του καριέρα κατά την δεκαετία του 60, με διάφορα μουσικά γκρούπ.Ο μουσικός παραγωγός Bob Keane τον ανακαλύπτει το 1965 και η καριέρα του εκτινάσσεται.Το 1972 δημιουργεί το εκπληκτικό γυναικείο φωνητικό τρίο, αποτελούμενο από την μέλλουσα γυναίκα του την αδελφή της και την εξαδέλφη τους, τις “The Love Unlimited Orchestra” και απο τότε αρχισε ο χορός των χρυσών και πλατινένιων άλμπουμ με κορυφαίο του single το “Love Theme” του 1973.